Museum de Fundatie - Zwolle

Tentoonstelling over de kunstenaarsfamilie Ter Borch, georganiseerd door Museum de Fundatie en Museum Anno. Inclusief tentoonstelling in het Academiehuis Zwolle en diverse evenementen in de stad.

In The Garden of My Good Days is the first solo museum exhibition of artist Ivna Esajas in the Netherlands. In this exhibition, Ivna explores ways to challenge the space of the museum, claim her place, both literally and figuratively. With her work, she refuses to conform to fixed ideas about beauty or perfection. The work exists, and that is valuable enough. It is often poems that inspire Ivna and in which she finds meaning. They approach the core of her work without explaining the work or providing it with an explicit message. So you as a viewer can also give your own interpretation to the work. The title of the exhibition comes from the poem The Ragged and the Beautiful by Jamaican poet and writer Safiya Sinclair. Ivna makes large drawings on canvas, compositions of figures that explore daily life and the world of black people and the black imagination. The figures are connected to each other, share bodies, touch each other, and hold onto each other as if their individual balance depends on their unity, solidarity, pleasure, and love. Far from any judgment or external pressure. Her work is created intuitively. Following the lines on the canvas, exploring form and intermediate form. Lines that connect, present and past, personal stories and memories. These stories and memories wander through the universe and connect present and past with what we see and feel.

In de 17e Hemel is een nieuwe kunstinstallatie van beeldend kunstenaar Chourouk Hriech. Museum de Fundatie heeft haar uitgenodigd om een kunstwerk te maken dat past bij de tentoonstelling Thuis bij Ter Borch. Deze opdracht is onderdeel van het programma Kunst in de Vide. In de 17e Hemel is te zien in de Vide en in het auditorium van Museum de Fundatie in Zwolle. Op het eerste gezicht lijkt er weinig verband te zijn tussen Hriech en de familie Ter Borch. Ze leefden in een andere tijd, komen uit verschillende landen en maken heel ander werk. Maar ze hebben één belangrijk ding gemeen: ze tekenen. De manier waarop huizen zijn afgebeeld op de schilderijen van de familie Ter Borch en de oude gebouwen in Zwolle inspireren Hriech. In de schilderijen ziet ze veel mooie details: sierlijke vormen, tapijten, zijden kleding, muziekinstrumenten, marmer, tegels en tafels. Deze dingen laten veel zien over de Nederlandse handel, macht, rijkdom en tradities. In de 17e Hemel is een kunstwerk met tekeningen op de muren van de Vide en het auditorium, en met video’s. Hriech brengt oude en nieuwe dingen samen en gebruikt hiervoor elementen uit het Zwolle van nu én uit de 17e eeuw. In dit werk onderzoekt Hriech hoe voorwerpen, landschappen en gebouwen – vaak uit andere landen – deel zijn geworden van onze kunst en geschiedenis. En hoe deze dingen ons helpen om de wereld te begrijpen én om ons een beeld van de wereld te geven. In het auditorium zijn twee video’s te zien. Deze zijn in samenwerking met kinderen uit groep 5a en 5b van de Parkschool in Zwolle gemaakt. Zij bedachten verhalen bij de tekeningen van Hriech. Zo wordt het werk nog persoonlijker en levendiger. Hriech noemt dit: 'de reis van de verbeelding'. Net als een landschap, is In de 17e Hemel een uitnodiging om te kijken naar tekeningen als een plek voor fantasie en herinnering. Een plek waar nieuwe verhalen kunnen ontstaan – samen en alleen.

Fundatie Collectie: Remix in Kasteel het Nijenhuis brengt verschillende tijden en stijlen uit de collecties van Museum de Fundatie en de Provincie Overijssel samen, en laat daarmee nieuwe perspectieven op beide collecties zien. Kasteel het Nijenhuis is zelf al een mix van verschillende stijlen en tijden. Want alhoewel de eerste vermelding van het kasteel uit 1382 dateert, zie je daar bijna niets meer van. De torens werden later aangebouwd, de entree stamt uit de 17de eeuw. De kamers werden opnieuw en opnieuw en opnieuw ingericht, door verschillende bewoners en gebruikers. Het verstrijken van de tijd is dan ook haast een tastbaar iets in deze bijzondere havezate. Net als het gebouw, is ook de collectie van Museum de Fundatie altijd onderhevig aan verandering; een kunstcollectie is een levend organisme, zij moet in beweging blijven om een afspiegeling van de tijd te blijven. Verleden, heden en toekomst komen samen in een collectie: in de objecten, verhalen en ideeën van alle verschillende makers die in de collectie vertegenwoordigd zijn. In deze presentatie van de Fundatie Collectie mixen we tijden en stijlen. De focus ligt hierbij op werken uit de collectie van de Provincie Overijssel, die door Museum de Fundatie beheerd wordt. Aan de hand van vier historische figuren – Eleonora Bentinck, Hermine Hannema, Dirk Hannema en Paul Citroen – vertellen we in een aantal kamers de geschiedenis van het Nijenhuis en van het begin van de Fundatie Collectie en de kunstcollectie van de Provincie Overijssel. In de andere kamers staan juist tijd overstijgende thema’s centraal, zoals spiritualiteit, reizen of muziek. De basis voor de collectie van Museum de Fundatie is gelegd door verzamelaar Dirk Hannema (1895-1984). Zijn collectie versmolt in de loop van de tijd met andere verzamelingen, zoals die van het echtpaar De Graaff-Bachiene, kunstenaar Paul Citroen, acteur Henk van Ulsen en longarts Willem Hogervorst. Door de jaren heen is de collectie ook aangevuld met de nodige aanwinsten. De collectie van Museum de Fundatie omvat kunst en vormgeving van de late middeleeuwen tot nu, evenals fotografie. Sinds 1993 beheert Museum de Fundatie ook de collectie moderne en hedendaagse kunst van de provincie Overijssel. Samen omvatten de collecties ongeveer 15.500 objecten.

Vanaf: 22 september 2024 Tot en met: 31 december 2026 Locatie: Hessenweg spoortunnel & fietstunnel Museum Murals - Street art door Kenneth Letsoin & ONUR 20 musea, 20 street artists. Dit jaar wordt ons land verrijkt met 20 immense muurschilderingen, gebaseerd op museale collecties van verschillende musea. Voor Museum de Fundatie hebben Kenneth Letsoin a.k.a. Naamlooozz & ONUR gigantische muurschilderingen aan de Hessenweg gemaakt. Museum Murals is een initiatief van het Mauritshuis in Den Haag en wordt mogelijk gemaakt door de deelnemers van de VriendenLoterij. Voor de Murals in Zwolle zijn twee tunnels uitgekozen om beschilderd te worden. De spoortunnel en fietstunnel aan en bij de Hessenweg, tussen Zwolle en Dalfsen. Kenneth en ONUR hebben zich laten inspireren door de Fundatie Collectie en na drie weken hard zijn de muurschilderingen nu voor iedereen te zien.

Beeldhouwer Charlotte van Pallandt staat bekend om haar ‘koppen’. Maar wat zeggen de portretten die ze maakte van bijvoorbeeld Truus Trompert, Albert Termote, Dirk Hannema, A. Roland Holst en Mop van Bruggen over Van Pallandt, maar vooral ook over de modellen zelf? Deze tentoonstelling vertelt de verhalen achter de beelden. Ontmoet de mensen die Van Pallandt inspireerden en ontdek hoe model en maker elkaar beïnvloedden. Charlotte van Pallandt (Amsterdam, NL, 1898 – 1997, Noordwijk, NL) is een van de belangrijkste beeldhouwers uit de Fundatie Collectie, waarin ze met 362 werken is vertegenwoordigd. Van Pallandt is een van de eerste vrouwelijke Nederlandse kunstenaars die zich volledig wijdt aan de beeldhouwkunst. Ze wordt opgeleid in het Parijs van de jaren 1920, waar ze schilderlessen krijgt van de kubist-theoreticus André Lhote, en beeldhouwlessen van onder andere Akop Gurdjan en Charles Despiau. In 1937 vertegenwoordigt ze Nederland met een aantal beelden op de Parijse Wereldtentoonstelling. In 1939 keert ze voorgoed terug naar Nederland en stort ze zich helemaal op beeldhouwen. Na de Tweede Wereldoorlog volgen veel tentoonstellingen en opdrachten. Een van de hoogtepunten in haar oeuvre zijn haar ‘Wilhelmina-monumenten’ in Rotterdam en Den Haag. In Rotterdam maakt Van Pallandt een stenen sculptuur van de voormalige koningin van Nederland. Het drie meter hoge gipsen model hiervan schenkt ze aan Dirk Hannema, de grondlegger van Museum de Fundatie, met wie ze goed bevriend is. Haar hele loopbaan lang maakt Van Pallandt portretten. Haar ‘koppen’ laten het karakter van het model zien. De portretten die ze in opdracht maakt vallen niet altijd in de smaak bij de geportretteerden: zij verwachten vaak een realistisch portret, terwijl het Van Pallandt juist om ‘de essentie’ gaat. Ze maakt ook veel beelden van familieleden, vrienden, collega’s en bekenden. Aan sommige koppen werkt ze jarenlang, waardoor er een serie ontstaat met verschillende uitvoeringen van hetzelfde model. Een voorbeeld hiervan is de reeks portretten van één van haar leermeesters, de beeldhouwer Albert Termote. Truus Trompert, een bekend model van de Amsterdamse Rijksakademie, leert Van Pallandt kennen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ook van Trompert maakt Van Pallandt een hele reeks werken, ruim 20 jaar lang. Sprekende koppen laat zien hoe Van Pallandt de essentie van Trompert, Termote en verschillende andere mensen in haar beelden wist te vangen. De tentoonstelling stelt hierbij niet alleen de beelden, maar ook de levensverhalen van de modellen centraal.

Rond 1900 verandert er veel in de maatschappij en in de kunst. Het is de tijd van de arbeiders- en vrouwenbeweging, van industrialisatie en verstedelijking, van wetenschappelijke ontdekkingen. Ook de kunst verandert hierdoor. De werkelijkheid blijkt anders te zijn dan men tot dusver dacht, het lijkt dan ook weinig zinvol om deze exact te blijven nabootsen in de schilderkunst. Schilders experimenteren met kleur, vorm, beweging. Ze geven een stemming of een innerlijke visie weer. Alledaagse onderwerpen nemen de plek in van mythische of bijbelse verhalen. Deze selectie uit de Fundatie Collectie laat zien hoe het modernisme in Nederland opbloeit en welke invloed het heeft op latere generaties makers. Van grote invloed op navolgende schilders is Vincent van Gogh, die in 1886 naar Parijs vertrekt. Zijn intense kleurgebruik en losse toets inspireert ook Isaac Israëls, die in 1903 naar de Franse hoofdstad gaat en er onder meer het uitgaansleven schildert. De volgende generatie schilders, zoals Leo Gestel, Jacoba van Heemskerck en Jan Sluijters, gaat nog een stap verder – bij hen speelt vooral de kleur een grote rol. Picasso en Telting experimenteren daarentegen vooral met vorm, in hun werk uit de jaren 1940 en 1980. Het experiment van het modernisme blijkt nog lang na te klinken.